بیماری انسداد روده را بهتر بشناسید

بیماری انسداد روده را بهتر بشناسید

گاهی بدلیل وجود راه بند های مختلف، جریان رو به جلو و پیشروی محتویات روده متوقف می شود که به این شرایط انسداد روده اطلاق می گردد.

علائم

علائم انسداد روده عبارت است از دل درد، احساس نفخ در شکم، یبوست، تهوع، عدم توانایی دفع و تورم معده که در صورت نادیده گرفتن این مشکلات امکان انسداد کامل روده و پارگی آن وجود دارد و در اثر پارگی محتویات روده که حاوی مقادیر بالایی باکتری است وارد حفره شکمی شده که علاوه بر خونریزی داخلی امکان عفونی شدن خون وجود دارد.

چنانچه تشخیص و درمان این عارضه طولانی شود، بیمار دچار عدم اجابت مزاج خواهد شد؛ بطوریکه شکم فرد کار نمی کند و هر چه مصرف کند به صورت استفراغ بالا می آورد. به دنبال آن، درد شکم بتدریج تشدید شده و دچار تورم می شود و در صورت ادامه این روند بیمار بطور حتم باید تحت عمل جراحی قرار گیرد. در صورت عدم درمان به موقع و فوری انسداد بوجود آمده در روده ها، ممکن است بیمار دچار پارگی روده شود لذا بهتر است افراد در صورت مشاهده علایم یاد شده در اولین فرصت به پزشک مراجعه نموده و از درمان های خودسرانه بپرهیزند.

کارشناسان توصیه می کنند در صورت بروز مشکلات گوارشی در ارتباط با روده افراد حتما به پزشک مراجعه کنند تا با آزمایش و احیانا تصویربرداری از روده، بیماری شناسایی شود.

علل

علل متنوعی ایجادکننده این عارضه در افراد هستند؛ بطوریکه رشد تومورها در روده می تواند موجب بسته شدن مجرای روده ها شود. همچنین بر هم خوردن تنظیم حرکات روده ها و تغییراتی که در غلظت یون های مختلف خون رخ می دهد، ممکن است باعث بروز حالت تنشی در روده ها و در نتیجه انسداد آنها شود.

درمان مشکل انسداد روده توسط دارو و در مراحل حاد با جراحی انجام می شود که پس از جراحی نیازمند مراقبت های دقیق از سوی پزشک و بیمار تا زمان بهبود کامل است

همچنین بر اساس تحقیقات بیماری انسدادی روده در اثر عواملی از جمله مصرف برخی از داروها، سرطان روده بزرگ، بیماری کرون و پارکینسون ایجاد می شود. همچنین انجام جراحی در ناحیه شکم نیز می تواند باعث کند شدن حرکت روده و انسداد آن شود که این بیماری یکی از مشکلات اورژانسی و پرمراجعه در بسیاری از بیماران پس از انجام جراحی در ناحیه شکم است.

احتمال بروز چسبندگی در روده ی بیمارانی که به هر دلیلی تحت عمل جراحی قرار گرفته اند، وجود دارد و همین عامل می تواند یکی از دلایل ایجاد انسداد روده در این بیماران تلقی شود. در واقع شایعترین موارد انسداد روده به علت چسبندگی های بوجود آمده از اعمال قبلی در افراد مشاهده می شود.

درمان

درمان مشکل انسداد روده توسط دارو و در مراحل حاد با جراحی انجام می شود که پس از جراحی نیازمند مراقبت های دقیق از سوی پزشک و بیمار تا زمان بهبود کامل است.

پیشگیری

ابتلا به انسداد روده قابل پیشگیری نیست و ارتباطی به یبوست مزمن در افراد ندارد. ولی با این همه رعایت رژیم غذایی حاوی فیبر، میوه، سبزیجات و آب فراوان اهمیت دارد، همچنین پیاده روی و ورزش می تواند باعث سرعت حرکات روده و به این ترتیب حفظ سلامت دستگاه گوارش فرد شود.

انسداد روده در کودکان

انسداد روده می‌تواند در هر سنی از نوزادی تا سالخوردگی، انسان را گریبانگیر کند، اما در کودکان بیشتر از اختلالات مادرزادی موجود در ساختار روده ها ناشی می شود؛ در اغلب این موارد مجرای روده چسبندگی دارد یا تنگ بوده و یا بطور کل بسته است که در همان روزهای ابتدای تولد، نوزاد دچار استفراغ شده و شکمش ورم می کند و پزشک معالج بوسیله جراحی مشکل چسبندگی روده ها و گرفتگی آنها را حل می کند

علت ، انواع و درمان سرطان مثانه

علت ، انواع و درمان سرطان مثانه

ارگان بالون مانندی که در قسمت تناسلی بدن وجود دارد، مثانه نام دارد که ادرار در آن جمع میشود و اکثر اوقات سرطان در سلولهایی که داخل مثانه را شکل میدهند ایجاد می شود. سرطان مثانه هر چند ممکن است در هر سنی رخ بدهد اما اکثراً افراد مسن به آن مبتلا می شوند.

اغلب سرطان مثانه در مرحله ی اولیه که قابل درمان نیز هست تشخیص داده می شود. اما ممکن است مجدد عود کند، بنابراین اینگونه بیماران باید تستهای مراقبتی را سالها پس از درمان نیز انجام دهند.

علت

علت ایجاد سرطان همیشه مشخص نیست اما با عواملی چون دخانیات، عفونت انگلی، تماس با اشعه و مواد شیمیایی مرتبط است. سرطان مثانه زمانی رخ میدهد که سلولها بصورت غیر طبیعی و غیرقابل کنترل رشد کرده و از بین نروند. این سلولهای غیر طبیعی تومور را تشکیل میدهند.

انواع سرطان مثانه

نوع سرطان مثانه بسته به سلولی که دارد سرطان از آن منشاء می گیرد و نوع سرطان مثانه نوع درمان را نشان میدهد، انواع سرطان:

کارسینومای سلولی transitional: کارسینومای سلولی در سلولهای داخل مثانه رخ می دهد. سلولهای t  با پرشدن مثانه منبسط و با خالی شدن آن منقبض می شوند. این سلولها همچنین داخل حالب و مجرای خروجی مثانه را نیز  می سازند. سرطان مثانه متداولترین نوع سرطان در ایالات متحده می باشد.
کارسینومای سلولهای squamous: این سلولها در پاسخ به التهاب و عفونت در مثانه پدیدار می شوند و در طول زمان ممکن است سرطانی شوند. این نوع سرطان در نقاط مختلفی از دنیا متداول است که یک عفونت انگلی ، دلیل اصلی این عفونت مثانه است.
آدنو کارسینوما: در سلولهایی رخ می دهد که غدد تولید کننده ی موکوس را در مثانه می سازند. برخی از انواع سرطان مثانه بیش از یک نوع سلول را درگیر می کند.

عوامل خطر

استعمال دخانیات: استعمال سیگار، و پیپ بدلیل تجمع مواد شیمیایی مضر در ادرار و آسیب به سلولهای مثانه باعث افزایش خطر ابتلاء به سرطان مثانه می شود.

افزایش سن: باعث افزایش خطر سرطان مثانه می شود. در هر سنی این سرطان ممکن است اتفاق بیفتد ولی معمولاً در کمتر از 40 سالگی نادر است.

رنگ پوست و نژاد: خطر ابتلاء به این سرطان در سفید پوستان بیشتر است.

جنسیت: سرطان مثانه در آقایان شایع تر است.

تماس با برخی مواد شیمیایی: آرسنیک و مواد شیمیایی مورد استفاده در ساخت رنگ، لاستیک، چرم، منسوجات و محصولات زنگ خطر ابتلاء به سرطان را بیشتر می کنند.

مبتلا بودن به یک سرطان دیگر در گذشته: درمان با داروهای ضد سرطان سیکلو فسفامید و یا پرتودرمانی در قسمت لگن نیز باعث افزایش خطر ابتلاء به سرطان مثانه می شود.

دریافت نوع خاصی از درمان دیابت: افرادی که بیشتر از یکسال داروی پیوگلیتازون دریافت کرده اند ممکن است در معرض خطر بیشتری از ابتلاء به سرطان مثانه قرار داشته باشند. سایر دارو های درمانی دیابت مانند: پیوگلیتازون و متفورمین و یا پیوگلیتازون و گلیمیپیراید نیز اینگونه اند.

التهاب مزمن مثانه: التهاب مکرر یا مزمن مثانه و یا التهاب در اثر استفاده از سوند ممکن است باعث افزایش احتمال ایجاد سرطان مثانه squamouss  گردد.

تاریخچه ی فامیلی: چنانچه یکی از اقوام درجه یک سابقه سرطان را داشته باشد، احتمال بیشتری در بروز سرطان در فرد وجود دارد. سابقه ی فامیلی سرطان کولورکتال nonpolyposis یا سندرم lynch نیز باعث افزایش خطر ابتلاء  به سرطان در دستگاه ادراری، کولون، تخمدان و رحم می شود.

آمادگی برای ویزیت پزشک

پزشک متخصص شما ممکن اسن اورولوژیست و یا آنکولوژیست باشد. بهتر است قبل از ملاقات با پزشک خود موارد زیر را انجام دهید:

از محدودیتهای قبل از ویزیت مطلع شوید مانند رژیم مخصوص.
علائم خود را یادداشت کنید.
اطلاعات کلیدی و شخصی خود مانند استرسها و تغییرات زندگی خود را یادداشت کنید.
تمام دارو و مکملهای مصرفی خود را یادداشت کنید.
یکی از دوستان یا افراد خانواده ی خود را برای یاد آوری بهتر اطلاعات همراه ببرید.

سوالات مورد نظر خود را یادداشت کنید مانند:

آیا من سرطان مثانه دارم؟
در حال حاضر سرطان در چه مرحله ای است؟
آیا من به تست های دیگری نیازدارم؟
انواع درمان این بیماری چیست؟
آیا هیچ نوع درمان قطعی وجود دارد؟
عوارض هر درمان چیست؟
بهترین نوع درمان بیماری چیست؟
من باید به کدام متخصص مراجعه کنم و هزینه آن چقدر است و آیا تحت پوشش بیمه قرار دارد؟

تغییر شیوه زندگی

همواره یک برنامه دقیق برای پیگیری تستها و ویزیت ها داشته باشید.
برای کاهش استرس خود با دوستانتان صحبت کنید و یا از تکنیک های ریلکسیشن مثل مدیتیشن استفاده نمایید.
از خودتان مراقبت کنید و خود را برای مقابله با سرطان آماده نمایید.
با مصرف انواع میوه ها و سبزیجات و غلات کامل رژیم خود را تغییر دهید و حداقل 30 دقیقه در اکثر روزهای هفته ورزش کنید و به اندازه ی کافی بخوابید.
با دیگر افرادی که در همین برهه از بیماری هستند صحبت کنید.

پیشگیری

اگرچه هیچ راه تضمینی برای پیشگیری وجود ندارد اما می توانید خطر ابتلاء به سرطان را کاهش دهید، برای مثال:

سیگار نکشید: با ترک سیگار بطور قابل توجهی از تجمع مواد شیمیایی ایجاد کننده ی سرطان در مثانه ی شما جلوگیری می شود. چنانچه سیگار می کشید با پزشک خود راجع به نحوه ی ترک آن صحبت کنید.

در تماس با مواد شیمیایی محتاط باشید: تمام موارد ایمنی را رعایت کنید.

آب فراوان بنوشید: مصرف مایعات بخصوص آب، باعث رقیق شدن مواد سمی که در ادرار جمع شده اند می شود و به خروج سریع تر آنها از مثانه کمک می کند.

میزان زیادی از میوه ها و سبزیجات مصرف کنید: آنتی اکسیدانهای موجود در میوه ها و سبزیجات باعث کاهش خطر ابتلاء به سرطان می شوند.

روش های تشخیصی و درمانی سرطان مثانه

روش های تشخیصی:

تشخیص این نوع از سرطان از طریق سیستوسکوپی، بیوپسی، سیتولوژی ادرار و عکس برداری صورت می گیرد. تستهای دیگر در صورت تشخیص سرطان مثانه: سی تی اسکن، MRI، اسکن استخوان و عکس از قفسه سینه هستند.

مراحل سرطان مثانه:

مرحله 1: سرطان در این مرحله در پوشش داخلی مثانه است و هنوزبه قسمت عضلانی مثانه نفوذ نکرده است.
مرحله 2: در این مرحله، سرطان به دیواره مثانه حمله کرده است، اما هنوز محدود به مثانه است.
مرحله 3: در این مرحله سلولهای سرطانی از دیواره ی مثانه به بافتهای اطراف پخش شده اند مثلاً پروستات در مردان و رحم یا واژن در زنان.
مرحله 4: در این مرحله ممکن است سلولهای سرطانی در غدد لنفاوی و سایر بافتها مثل ریه ها، استخوان و کبد پخش شده باشند.

روش های درمانی

درمان وابسته به نوع و مرحله سرطان و سلامت عمومی شما می باشد. با پزشک خود راجع به بهترین نوع درمانتان صحبت کنید.

مراحل عمل جراحی

مرحله اول جراحی سرطان: اگر سرطان کوچک باشد و هنوز به دیواره ی مثانه نرسیده باشد ممکن است پزشک، جراحی را توصیه کند.

جراحی برای خارج کردن تومور: معمولاً برای خارج کردن سرطانی که به لایه های داخلی مثانه حمله کرده است استفاده می شود. فقط ممکن است چند روز پس از عمل ادرار خونی ادامه داشته باشد و یا تکرر ادرار داشته باشید.

جراحی در سرطان مثانه مهاجم: در شرایطی است که سرطان به لایه های زیرین حمله کرده است.

جراحی جهت خارج کردن مثانه: این عمل در مردان همراه با خارج کردن پروستات و غدد منی ساز  و در زنان همراه با خارج کردن رحم، تخمدان ها و قسمتی از واژن است. در مردان این جراحی باعث اختلال در عملکرد نعوظ میشود و در زنان باعث ناباروری و یائسگی زودرس می شود.

جراحی جهت ایجاد مسیر جدید دفع ادرار: بلافاصله بعد از عمل سیستکتومی رادیکال، جراح باید مسیر جدیدی را برای دفع ادرار بیابد و ممکن است از سوند استفاده کند.

ایمنوتراپی

باعث کمک به سیستم ایمنی بدن برای مبارزه با سرطان می شود. معمولاً از طریق رحم صورت می گیرد و مستقیماً به مثانه می رود.

مدل سنتتیک پروتئینی از سیستم ایمنی

اینترفرون پروتئینی است که بدن برای مبارزه با عفونت تولید می کند. نوع دارویی آن بنام اینترفرون آلفا_2b (اینترونَA) است که در سرطان مثانه نیز استفاده شود و حتی ممکن است علائم سرماخوردگی را ایجاد کند.

شیمی درمانی

استفاده از داروها برای از بین بردن سرطان است و در این نوع سرطان از 2 تا چند دارو بصورت ترکیبی استفاده می شود. شیمی درمانی نیز قبل از جراحی و جهت از بین بردن سلولهای سرطانی استفاده شود. شیمی درمانی گاهی اوقات همراه با رادیو تراپی است.

پرتو درمانی

بطور معمول در این مورد از اشعه های پرقدرت برای تخریب سلولهای سرطانی استفاده می شود. پرتو درمانی میتواند برای از بین بردن سلولهای سرطانی باقیمانده پس از جراحی نیز استفاده شود.